Στέλιν, ο χαμογελαστός δικτάτορας - μέρος 2ο

• (Σκηνή 0:)
  
  
  Κλαγγές μαχών ακούγονται παντού τριγύρω, μα τις πνίγουν συνέχεια τα ουρλιαχτά από γυναικόπαιδα. Τα πάντα καίγονται.
  
  
  «ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ!» ακούστηκε η οργισμένη φωνή του τσάρου Τσουλώφ, καθώς διέταζε να καούν τα σπαρτά και να βιαστούν οι γυναίκες της βόρειας Ρωσίας.
  
  «Δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ τόση αδικία Νάγιεβα. Θα το σταματήσω αυτό, σου το υπόσχομαι.», είπε ο νεαρός Στέλιν καθώς παρέδιδε την ερωμένη του στον στρατηγό Σαλιένσκι προκειμένου να βιαστεί.
  
  
  
  «ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΦΙΛΗ ΣΟΥ ΝΑΓΙΕΒΑ;» ρώτησε ο Σαλιένσκι, γελώντας χαιρέκακα.
  
  «Ποια φίλη μου;», ρώτησε αθώα η Νάγιεβα.
  
  «Η ΠΟΥΤΑΝΑ!» απάντησε ο Σαλιένσκι, ξεσπώντας σ’ ένα μακάβριο γέλιο.
  
  «Αυτό είναι σεξιστικό!» παρατήρησε από δίπλα ο αιχμάλωτος Τροτσκινάρης.
  
  Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  (Σκηνή 0.1:)
  
  
  Το βασιλικό κόκκερ έβλεπε τους θάμνους να το προσπερνάνε με ταχύτητα καθώς έτρεχε.
  Έτρεχε με όλη τη δύναμη των τεσσάρων ποδιών του. Έτρεχε σα ν αμην υπάρχει αύριο, γιατί ήξερε ότι το να παραδώσει το μυστικό έγγραφο που είχε στο στόμα της, ήταν πολύ σημαντικό.
  Ο αφέντης της Σαλιένσκι της είχε υποσχεθεί δύο ολόκληρα μπισκότα σκύλου αν θ τα κατάφερνε.
  Ξαφνικά η γη φάνηκε στο κόκκερ πιο κοντά από οποιαδήποτε άλλη φορά στη δίχρονη ζωή του, και  τα πάντα έγιναν μαύρα.
  
  

  
  

  «ΘΑ ΦΑΜΕ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΚΡΕΑΣ ΣΗΜΕΡΑ» ακούστηκε η προδοτική φωνή του επαναστάτη Μπριχάριν, καθώς ξέμπηγε το καμάκι του από την σάρκα του κόκκερ.

  
  

  
  Τα σχέδια του τσάρου Τσουλώφ για την άμυνα ενάντια στην επανάσταση είχαν πέσει στα χέρια των επαναστατών. Η νίκη της επανάστασης ήταν πλέον θέμα χρόνου.

  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  (Σκηνή 4η:)
  
  
  Η αιμοβόρα τυραννία του Τσουλώφ ξανάδειξε το χαμογελαστό της πρόσωπο με την δικτατορία του Στέλιν και την αυλή των φιλόδοξων οπαδών του.
  
  
  Βρισκόμαστε στην οικία του Στέλιν. Φωτισμός από λίγα κεριά, ένα τεράστιο τραπέζι στο οποίο ο Στέλιν κάθεται μόνος. Πίσω παίζει σε χαμηλή ένταση το Katyusha.
  
  
  Η έμπιστη υπηρέτρια, πλέον, Νάγιεβα έβαλε κατά λάθος ένα κεφτεδάκι μέσα στο πιάτο με τους λουκουμάδες του Στέλιν. Οδηγήθηκε αμέσως στο εκτελεστικό απόσπασμα.
  
  Ο Στέλιν χαμογέλασε. Του είχε έρθει μόλις μια ιδέα για ανέκδοτο.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  (Σκηνή 5η:)
  
  
  Μια τεράστια αίθουσα.
  3^ο Συνέδριο της 2^ης Διεθνούς. Υπάρχει πολύς θόρυβος στην αίθουσα, μιας και όλοι οι επαναστάτες είναι εκεί, μιλάνε δυνατά και χαίρονται, μεθυσμένοι από την ολοκληρωτική νίκη της επανάστασης. Όλοι, εκτός από τους Μπριχάριν, Τζων Στάλιν, Τροτσκινάρη και Νικοπαππώφ που ξερνάνε από το μεθύσι σε κάτι τουαλέτες κοντά.
  
  
  "Τώρα είναι η ευκαιρία μου", σκέφτηκε ο Στέλιν από μέσα του,
  
  
  «Σύντροφοι» είπε καθαρίζοντας το λαιμό του, «σας έχω πει ποτέ το ανέκδοτο με τον  Winnie The Pooh?»
  
  
  Λίγα λεπτά αργότερα ολόκληρη η 2^η Διεθνής οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν είχε γελάσει κανένας.
  
  
  «Μόνο η Νάγιεβα γελούσε με τ’ αστεία μου, δεν έπρεπε ποτέ να την εκτελέσω, τι ηλίθιος που είμαι, τι ηλίθιος!» μονολόγησε ο Στέλιν, νοσταλγώντας τις παλιές εποχές.
  
  
  
  
  
  
  
  (Σκηνή 6η:)
  
  
  Μια τεράστια αίθουσα.
  4^ο Συνέδριο της 3^ης , πλέον διεθνούς (η οποία συστάθηκε λόγω της εκτέλεσης όλης της 2^ης από τον Στέλιν).
  
  Πολύς θόρυβος στην αίθουσα. Υπάρχει έντονη διαφωνία ανάμεσα στον Τζων Στάλιν και στον Τροτσκινάρη σχετικά με την θεωρία της «Διαρκούς επανάστασης».
  
  «ΔΙΑΡΚΩΣ ΓΑΜΙΕΤΑΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ!» φώναξε ο Τζων Στάλιν θυμωμένος.
  
  Ο Στέλιν τους κοιτούσε χαμογελώντας, χωρίς να παίρνει θέση.
  
  «Σύντροφοι, ηρεμία. Είμαστε εδώ για να οικοδομήσουμε το δρόμο για το σοσιαλισμό. Ή και όχι.» 
  
  είπε απαλά.
  
  
  «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ! ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ; Ε; ΞΕΡΕΤΕ; ΟΛΟ ΛΕΤΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ; Ε; ΞΕΡΕΤΕ; Ε;» φώναξε ο Νικοπαππώφ εξοργισμένος.
  
  «Μήπως θες να το συζητήσεις με τους συντρόφους στο απόσπασμα τι είναι ο σοσιαλισμός;» ρώτησε ο Στέλιν χαμογελώντας.
  
  Ο Νικοπαππώφ σώπασε. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του.
  
  Τότε ήρθε μια ιδέα στον Μπριχάριν. Θα έγραφε ένα βιβλίο με τίτλο «το αλφαβητάρι του Κομμουνισμού». 

Στέλιν, ο χαμογελαστός δικτάτορας - μέρος 1ο

(Σκηνή 1η)

Οι μάζες ειναι εξοργισμένες με τις εκτελέσεις αντιφρονούντων, τις μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και την παράξενη τάση του Στέλιν να κρατάει βρώμικες κάλτσες σε μια σακούλα για κουλουράκια.

Είναι στα χέρια του πιστού του κολαούζου και υπεύθυνου γραφείου τύπου, Νικοπαππόφ, να ηρεμήσει τα πλήθη και να τους εξηγήσει ότι δεν καταλαβαίνουν.  

"Ο ΝΤΑΡΚ ΝΑΗΤ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ",φωνάζει ο Νικοπαππόφ στην πλατεία του Σάλινγκραντ, της πόλης που γεννήθηκε η φωτογραφία.

(Σκηνή 2η) Θλιμμένη μουσική κοντραμπάσου ακούγεται στο background.

Ένας μοναχικός μακρυμάλλης αφήνει το κοντραμπάσο και ανάβει τα λιγοστά κεριά του δωματίου σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ζεσταθεί.

Τρείς κοφτοί χτύποι ακούγονται στην πόρτα.

Ο Τροτσκινάρης πλησίασε σφίγγοντας το παλτό του απ'το κρύο και άνοιξε την πόρτα διστακτικα.

"ΕΣΥ;" είπε έκπληκτος αντικρύζοντας την αντεπαναστατική μορφή που στεκόταν στο κατωφλι του.

"ΝΑΙ ΕΓΩ, ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΣΟΥ!" απάντησε η γνώριμη μορφή.

Ήταν ο Τζών Στάλιν.

Η ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ.

(Σκηνή 3η) "Έχουμε αβάσιμες πληροφορίες ότι μικρές ομάδες αντεπαναστατικών σκουληκιών κινούνται εναντίον σας..." είπε ο Νικοπαππόφ στον Στέλιν.

"Πράχτορες του τσάρου Τσουλώφ;" ρώτησε ο Στέλιν.

"Ακόμη χειρότερα... ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ!" είπε ο Νικοπαππόφ με τρόμο στα μάτια του.

Ο Στέλιν χαμογέλασε. Δεν υπήρχε λόγος να το κάνει, απλά το έκανε. Για αυτό άλλωστε τον λέγανε και "Στέλιν, χαμογελαστό δικτάτορα".

Εισαγωγή (греческий)

Σημείωμα της (μελλοντικής) πρώτης έκδοσης:

Ελλάδα, 8/9/2112

Αυτό το βιβλίο περιέχει αποσπάσματα μιας ιστορίας τόσο αρχαίας που χάνεται στα βάθη της ιστορίας. 
Είναι μια ιστορία που μοιάζει ψεύτικη, αλλά είναι ακριβώς η αποτύπωση της αλήθειας. 
Μια ιστορία γεμάτη έρωτα,  προδοσία, πόλεμο, και χαμόγελα. 
Μια ιστορία αν και παρελθοντική, εμπεριέχει χρήσιμα διδάγματα για το σήμερα.  


Τα αποσπάσματα που περιέχονται είναι ανέκδοτες περιγραφές πραγματικής περιόδου της επαναστατημένης Ρωσίας, όπως τις έζησαν οι επαναστάτες Γιώργος Τρικαλένιν, και ο Χρήστος Κατόπιεφ, πριν βρουν βάναυσο θάνατο. Έπεσαν στα χέρια μας στην τύχη όταν τα βρήκαμε σε κάποιο παλαιοπωλείο που πουλούσε μεταχειρισμένα βιβλία και τα αγοράσαμε πολύ φθηνά (3.000.000.000 δραχμές)

Τα κείμενα αυτά αποτυπώθηκαν στο χαρτί κατά την περίδο της πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού, και θεωρήσαμε σημαδιακό να τα εκδόσουμε κατά την  περίοδο της πτώσης του υπαρκτού καπιταλισμού. 

Για να μην σας καθυστερούμε άλλο λοιπόν, σας αφήνουμε να χαρείτε το "Στέλιν, ο χαμογελαστός δικτάτορας" (ή αλλιώς μια τρικαλενινιστική κριτική του Στελινισμού).


Εισαγωγικό σημείωμα πρωτότυπης έκδοσης: 
"Эй. Что вы делаете, я хороший!. Я иностранец, и я не очень хорошо. Лев и я в порядке с высказыванием сказать и так далее, и так, что вы делаете, и я кого-то я не любили на маму трахает твою маму, а не symazefetai.
Так.
Так что да.
И хорошо сейчас.
навсегда
Пролетарии всех стран, соединяйтесь.

Россия, 1990"

Υ.Γ1: Όπως θα έχετε ίσως ήδη καταλάβει, μιας και δεν κρατάτε στα χέρια σας βιβλίο, δεν βρήκαμε ποτέ χρήματα να εκδόσουμε τη δουλειά των Τρικαλένιν - Κατόπιεφ και συνεπώς είπαμε να τη δημοσιεύσουμε ηλεκτρονικά.

Υ.Γ2: Ναι, είμαστε gay ζευγάρι.

--------------------------------------------------
user with hip nickname - Nate River